starting ch03, baba-yaga.

[sajith/opape.git] / 03-videophone-sambhavam.md

#വീഡിയോഫോണ്‍ സംഭവം#

ആലീസ് ഉറങ്ങുന്നില്ല.  വല്ലാത്ത പെണ്ണ്.  നേരം മണി പത്തായി.  എന്നിട്ടും അവൾ ഉറങ്ങുന്ന
മട്ട് കാണുന്നില്ല.  ഞാൻ പറയുന്നു: "ആലീസ്, ഉടനെ ഉറങ്ങിക്കോ ഇല്ലെങ്ങിൽ ........"

"ഇല്ലെങ്ങിൽ?  ഇല്ലെങ്ങിലെന്താ അച്ഛാ?"

"ഇല്ലെങ്ങിലോ? ഞാൻ വീഡിയോഫോണിൽ [ബാബ-യാഗ][1]യെ വിളിക്കും"

"ആരാ അച്ഛാ ഈ ബാബ-യാഗ?"

"ഏങ്, എല്ലാ കുട്ടികൾക്കും ബാബ-യാഗയെ അറിയാലോ!  ഗ്ലപ്, ഗ്ലപ് -- പറഞ്ഞാകേക്കാത്ത
കൊച്ചുകുട്ടികളെ പിടിച്ചു തിന്നുന്ന യക്ഷിയാണ് ബാബ-യാഗ"

"എന്തിനാ അവള് കുട്ടികളെ തിന്നണത്?"

"അതോ... അതോ... അവള് ചീത്തയാ.  പിന്നെ അവൾക്ക് എപ്പോഴും ഭയങ്കര വിശപ്പാണ്."

"അവൾക്കെന്തിനാ വിശക്ക്ണത്?"

"അതോ... അതോ... അവളുടെ കുടിലിലേക്ക് ഭക്ഷണം എത്തിക്കുന്ന കുഴൽ ഘടിപ്പിച്ചിട്ടില്ല."

"എന്തുകൊണ്ട് ഘടിപ്പിച്ചില്ല?"

"അതോ... അതോ... അവളുടെ കുടിൽ ഇടിഞ്ഞു പൊളിഞ്ഞ ഒരു ചെറ്റപ്പുരയാണ്, കാടിന്റെ വളരെ
ഉള്ളിലുമാണ്."

ആലീസിന് താല്പര്യം കൂടിക്കൂടി വരികയാണ്.  ഉറക്കം തീരെ പോയി.  അവൾ കിടക്കയിൽ
എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.

"ബാബ-യാഗക്ക് വനസംരക്ഷണ വകുപ്പിലാണോ ജോലി?"

"ദേ, ആലീസ്, നീ ഉറങ്ങുന്നുണ്ടോ?  വേഗം ഉറങ്ങിക്കോ, ഇല്ലെങ്ങിൽ..."

"പക്ഷെ, അച്ഛാ, അച്ഛൻ പറഞ്ഞില്ലേ ബാബ-യാഗയെ വിളിക്കാംന്ന്.  ഒന്ന് വിളിക്കൂ അച്ഛാ
ബാബ-യാഗയെ ഒന്നു വിളിക്കൂ."

"ദേ ഞാൻ' പ്പ വിളിക്കും. പിന്നെ നീ പേടിച്ചു കരയും!"

ഞാൻ വീഡിയോഫോണിന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി.  ദേഷ്യത്തോടെ കണ്ണിക്കണ്ട ചില ബട്ടണുകൾ
അമർത്തി.  ഒരു കണക്ഷനും കിട്ടില്ല, എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു.  ബാബ-യാഗ വീട്ടിലില്ല
എന്ന് പറയാം!

പക്ഷെ, എനിക്ക് തെറ്റുപറ്റി.  വീഡിയോഫോണ്‍ സ്ക്രീൻ തെളിഞ്ഞു.  ഒരു ക്ലിക് ശബ്ദം കേൾക്കായി.
ലൈനിന്റെ മറ്റേ അറ്റത്ത് ആരോ സ്വീകരിക്കാനുള്ള ബട്ടണ്‍ അമർത്തിയിരുന്നു.  ആളുടെ രൂപം
സ്ക്രീനിൽ തെളിയുന്നതിന് മുമ്പുതന്നെ ആരോ ഉറക്കം തൂങ്ങിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "ഇത് ചൊവ്വാ
എംബസിയാണ്."



[1]: "" "റഷ്യൻ നാടോടിക്കഥകളിലെ ഒരു യക്ഷിയാണ് ബാബ-യാഗ"